Koło Naukowe Resocjalizacji zostało powołane na wniosek studentów w 2002 roku . Od chwili powstania jego opiekunem jest dr hab. Hubert Kupiec. Członkami koła jest głównie młodzież studiująca specjalność pedagogika opiekuńcza i resocjalizacyjna. Liczba członków koła w poszczególnych latach kształtowała się następująco: 2002 r. – 19 osób; 2005 r.- 9 studentów; 2006-15 studentów; 2008 r. – 17 osób; 2009 r. – 12; 2010 r. – 11 osób; 2011 r. – 17 osób; 2012 r. – 13 osób; 2013 r. – 8 osób; 2014 r. – 8 osób; 2015 r. – 11 osób. Funkcję przewodniczącej koła w latach 2002-2005 sprawowała Marta Ziobro; w latach 2005-2008 – Michał Wyrowiński; w latach 2008-2010 – Paulina Thiel; w altach 2011-2012 pełniła Monika Zapert, w latach 2012- 2014 – Monika Oporska, w 2015 r. – Marika Kiełbasa, a od 2016 – Monika Zięciak.
Wynikające ze statutu cele koła dotyczyły poszerzania wiedzy naukowej z zakresu resocjalizacji, rozwijania studenckiego życia naukowego i współpracy naukowej z innymi ośrodkami w zakresie resocjalizacji, popularyzowania wiedzy na temat resocjalizacji i działalności profilaktyczno-resocjalizacyjna w środowisku lokalnym . Koło realizuje swoje cele poprzez organizowanie spotkań naukowych, warsztatów, konferencji, prowadzenie badań naukowych, udział w konferencjach, seminariach i obozach naukowych oraz współpracę z instytucjami, stowarzyszeniami i organizacjami o podobnym profilu działania.
Inspiracją utworzenia koła było poszukiwanie przez dr hab. Huberta Kupca takiej formy zajęć dla studentów, która „najlepiej służyłaby zaspakajaniu ich aspiracji, oczekiwań i zainteresowań. Takiej, która pozwalałaby im na rozwijanie postaw, wiedzy i umiejętności przydatnych do zawodu, ale tez umożliwiała weryfikację wyobrażę o przyszłym zawodzie” . Opiekun koła dr Hubert Kupiec, tworząc jego program, wyszedł z założenia, że większe efekty przyniesie kreowanie niż korygowanie oraz że każdy człowiek posiada potencjał twórczy, który warto rozwijać. Te przesłanki pozwoliły mu podjąć interesującą twórczą inicjatywę, polegającą na zorganizowaniu warsztatów fotograficznych „Fotografia w resocjalizacji”. Okazało się, że fotografia w oddziaływaniach resocjalizacyjnych może spełniać wiele funkcji: diagnostyczną, wychowawczą, dydaktyczną i pedagogiczną, polegającą na kształtowaniu poczucia własnej tożsamości w oparciu o własną twórczość, kreowaniu rzeczywistości, rozwijaniu ekspresji i wrażliwości na piękno. Jednocześnie fotografia może stanowić czynnik socjalizujący i terapeutyczny.
„U podstaw autorskiego projektu dr. hab. Huberta Kupca – pisała Elżbieta Kubera na łamach lokalnego dziennika „Kurier Szczeciński” – jest teoria twórczej resocjalizacji hab. M. Konopczyńskiego. Zgodnie z nią, w wychowaniu należy nawiązać przyjacielskie relacje pomiędzy uczestnikami. To one mają im dostarczyć wiary w siebie, okazji do poszukiwania w sobie dobra i rozwijania twórczych potencjałów. Wszystko po to, aby zbudować nową tożsamość. Do tego celu wykorzystano fotografię. Wychowanki w asyście studentek przygotowały sesje zdjęciowe na wybrane tematy, a następnie wywołały klisze i wykonywały powiększenia w ciemni” .
Od początku swojej działalności członkowie koła pogłębiali swoja wiedzę uczestnicząc w konferencjach naukowych z zakresu resocjalizacji i studiując literaturę naukową poświęconą patologiom społecznym i resocjalizacji . Systematycznie odbywali wizyty studyjne w instytucjach resocjalizacyjnych, takich jak: schronisko dla nieletnich, areszt śledczy, zakład poprawczy, młodzieżowe ośrodki wychowawcze oraz prowadzi badania naukowe nad tożsamością dewiacyjną przebywających w nich wychowanków. Ponadto członkowie koła aktywnie uczestniczą w cyklicznie organizowanych przez wyżej wymienione instytucje spotkaniach i konferencjach.
W 2006 r. zapoznali się z działalnością Aresztu Śledczego w Choszcznie. W dniach 18-19 maja 2006 roku uczestniczyli w Międzynarodowej Konferencji Pedagogicznej organizowanej przez Wyższą Szkołę Zarządzania i Administracji w Zamościu, nt. „Etiologia alienacji społecznej”. Rozpoczęli współpracę z jednym ze szczecińskich liceów ogólnokształcących . W kolejnym roku członkowie koła opracowali i zrealizowali autorski program profilaktyczny „Bliżej siebie” w liceum ogólnokształcącym. W ramach programu Uczelnie Wolne od Uzależnień przeprowadzili badania dotyczące zażywania środków psychoaktywnych przez studentów Uniwersytetu Szczecińskiego. Aktywnie uczestniczyli trzech konferencjach naukowych: w Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej nt. „Psychospołeczne determinanty niedostosowania społecznego oraz nowatorskie programy działań zaradczych” w 2006 r. Słupsku; w Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej nt. „Pedagog społeczny w meandrach środowiska lokalnego” 2007 r. w Szczecinie oraz w Ogólnopolskiej Konferencji naukowej ‘postępy profilaktyki społecznej i resocjalizacji” w 2007 r. w Warszawie.
W 2008 roku studenci zorganizowali i przeprowadzili plenerowe warsztaty fotograficzne. Współorganizowali konferencję naukową nt. „Humanistyka wobec probacji i resocjalizacji instytucjonalnej”. Odbyli szkolenie z fotografii w ramach projektu twórczej resocjalizacji oraz uczestniczyli w plenerze fotograficznym w Czaplinku . W następnym roku brali czynny udział w konferencji Kół Naukowych w Wyższej Szkole Pedagogiki Resocjalizacyjnej „Pedagogium” w Warszawie oraz przeprowadzili warsztaty fotograficzne z podopiecznymi Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego im. Janusza Korczaka w Szczecinie. Zorganizowanie wystawę i wernisaż prac członków koła w ramach projektu „Jestem tu” w budynku Instytutu Pedagogiki z udziałem gości . W 2010 r. kontynuowali projekt twórczej resocjalizacji-warsztatów fotograficznych i teatralnych dla dziewcząt wyżej wymienionego ośrodka, realizowanych w wymiarze cotygodniowych spotkań 4-5 godzinnych . Efekty pracy Koła Naukowego Resocjalizacji jego opiekun dr hab. Hubert Kupiec prezentował na konferencjach naukowych, m. in. na Konferencji „II Dzień twórczej resocjalizacji, czyli jak teoria sprawdza się w praktyce” w Poznaniu w dniach 23-24 lutego 2010 r. Ponadto członkowie koła zorganizowali wykład dla studentów i pracowników Wydziału Humanistycznego US na temat prostytucji, który wygłosiła s. Anna Barchan oraz wykład otwarty. Poruszający problematykę nowoczesnej profilaktyki uzależnień z udziałem ks. Marka Dziewięckiego.
W 2011 roku przeprowadzono badania diagnostyczne w procesie twórczej resocjalizacji przez fotografię w ramach współpracy z Młodzieżowym Ośrodkiem Wychowawczym w Szczecinie, po których zrealizowano projekt naukowo-wychowawczy „Resocjalizacja przez fotografię” z młodzieżą niedostosowaną społecznie, przebywającą we wspomnianym wyżej ośrodku. Cykliczne warsztaty fotograficzne odbywają się z udziałem wychowanków młodzieżowych ośrodków wychowawczych i członków koła. We wstępnej fazie projektu w czasie cotygodniowych zajęć koła studenci przez około pół roku doskonalą nowe metody pracy wychowawczo-resocjalizacyjnej i kształtują swoją osobowość zawodową oraz rozwijają własne umiejętności w zakresie metodyki wychowania i resocjalizacji. Trenują przydatne w resocjalizacji umiejętności związane z komunikacją interpersonalną, wyrażaniem empatii, asertywnością, umiejętnością motywowania oraz ćwiczą praktyczne umiejętności fotografowania, dotyczące wyboru i opracowania tematu, wykonania zdjęć i wywołania ich w ciemni . Odbywają również wizyty studyjne w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych, które umożliwiają zapoznanie się z warunkami i specyfiką pracy w tych palcówkach oraz stanem, potrzebami i zainteresowaniami wychowanków. Po nawiązaniu ścisłej współpracy z jednym z takich ośrodków ich wychowankowie przyjeżdżali co tydzień do Instytutu Pedagogiki i razem ze studentami uczyli się budowania pozytywnego obrazu siebie poprzez dialog i wszystkie etapy procesu fotografowania. Pracowano najczęściej w parach: student-wychowanek.
„W studiu – pisała studentka Paulina Thiel – powstawały piękne sesje zdjęciowe, opowiadające o doświadczeniach, emocjach i przeżyciach. Poprzedzające je wywiady, które miały na celu odsłonić prawdziwe „ja” dziewcząt, często stawały się pretekstem do długich rozmów, wspólnych uśmiechów czy łez pogłębiających rodzące się przyjacielskie relacje” . Każde cotygodniowe spotkanie z wychowankami Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego w Szczecinie, kończyło się tzw. „Społecznością”, spotkaniem przy jednym stole, podsumowaniem wspólnej pracy przy kolacji. Był to czas rozmów, dzielenia się doświadczeniami, emocjami, dziękowania i przepraszania. To wszystko wzmacniało zarówno wychowanki jak i studentki. „Podsumowanie warsztatów – wspominała Paulina Thiel – zawsze przynosiło dużo wzruszeń, uśmiechów i radości, gdyż nie ograniczaliśmy ich tylko do nauki fotografowania i ćwiczenia wrażliwości artystycznej, ale także, a może przede wszystkim stanowiły dla nas okazje do spotkania i nawiązania z drugim człowiekiem dialogu, dzięki któremu możliwe było odkrywanie prawdy o złożonej, czasem trudnej, ale zarazem fascynującej naturze innej Osoby” . Efekty wspólnej pracy zaprezentowano na wernisażu fotografii, zatytułowanym „O sobie samej”, który odbył się w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Szczecińskiego, a potem na wystawie z udziałem mediów w Klubie Alter Ego . Były to portrety dziewcząt z Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego w Szczecinie, czasem uśmiechniętych, innym razem zamyślonych, przedstawiające pewną historię lub cechę osobowości, opowiadające o marzeniach, zainteresowaniach, planach lub trudach i problemach. Równolegle realizowano projekt w zakresie dramy „Teatr resocjalizacyjny” we współpracy z Akademickim Centrum Kultury Uniwersytetu Szczecińskiego i z udziałem wychowanków Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego w Szczecinie .
W 2012 roku członkowie koła przeprowadzili badania naukowe, dotyczące kompetencji psychospołecznych młodzieży niedostosowanej społecznie, które wykonano w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym w Trzebieży, Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym w Szczecinie oraz w Schronisku dla Nieletnich w Szczecinie. Brali udział w Konferencji Naukowej IV Dzień Resocjalizacji Twórczej nt. „Razem można więcej”, zorganizowanej przez Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz zorganizowali warsztaty twórczej resocjalizacji przez fotografię z udziałem wychowanków Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego w Trzebieży oraz Schroniska dla Nieletnich w Szczecinie . „Warsztaty to był czas trudnej sztuki fotografii i jeszcze trudniejszej sztuki nawiązywania dobrych relacji z drugim człowiekiem” – mówił dr Hubert Kupiec, udzielając wywiadu . Rezultatem tych warsztatów był wernisaż prac zatytułowany „Twarze i maski” zorganizowany w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Szczecińskiego .
Członkowie koła brali udział w szkoleniu dla kadry pedagogicznej placówek resocjalizacyjnych, zorganizowanym przez Ogólnopolskie Stowarzyszenie Pracowników resocjalizacji, na którym prowadzili również zajęcia. Studenci pracujący pod opieką dra hab. Huberta Kupca wyjeżdżali na konferencje naukowe. Studenci również aktywnie uczestniczyli w konferencjach naukowych: w 2014 roku w Seminarium Naukowym „Za kurtyną resocjalizacji” organizowanym przez Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. W maju 2014 roku odbyły się wspólne występy artystyczne z udziałem wychowanków MOW z Trzebieży na Młodzieżowym Przeglądzie Artystycznym zorganizowanym przez Miejski Ośrodek Kultury w Policach. Tam też odbyła się wystawa prac fotograficznych, będących rezultatem realizowanego wraz z wychowankami MOW w Trzebieży projektu fotograficznego. W czerwcu 2014 roku koło zorganizowało dwudniowy plener fotograficzny z udziałem wychowanków MOW, w którym – zgodnie z złożeniami koncepcji twórczej resocjalizacji – połączono oddziaływania wychowawcze z pracą artystyczną.
Studenci pracujący w Kole Naukowym Resocjalizacji prowadzili warsztaty teatralne z wychowankami Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego im. Janusza Korczaka, dzięki którym nie tylko realizowali cele związane z wychowaniem i resocjalizacją „trudnej młodzieży”, ale również doskonali własną pracę metodyczną i merytoryczną, dzięki czemu nabierali doświadczenia i budowali swoją tożsamość zawodową. Łącząc zajęcia warsztatowe z zabawami integracyjnymi i przygotowaniem etiud teatralnych osiągali zamierzone cele społeczne i indywidualne.
W „Raporcie z ewaluacji problemowej Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego” wykonanym przez Kuratorium Oświaty w Szczecinie czytamy: „Do istotnych form terapii stosowanych w pracy resocjalizacyjnej i prowadzonych w ośrodku zaliczyć należy również warsztaty fotograficzne, taneczne i teatralne. Dziewczęta mają możliwość udziału w warsztatach fotograficznych bazujących na twórczym procesie terapii prowadzonych przez studentów resocjalizacji Uniwersytetu Szczecińskiego pod kierownictwem dr Huberta Kupca. Celem zajęć jest kształcenie kompetencji psychospołecznych w aspekcie socjoterapeutycznym i społecznym oraz nabywanie umiejętności i wiedzy z zakresu fotografii i filmu animowanego. Wykonane przez wychowanki zdjęcia mają cele edukacyjne i wychowawcze. Podczas warsztatów uczą się nabywania wiary we własne możliwości, rozwijają swoje zdolności, a także nawiązują przyjacielskie relacje, opowiadają o swoich sukcesach i obawach. Wychowawcy oraz opiekun wraz ze studentkami Koła Naukowego Resocjalizacji Uniwersytetu Szczecińskiego pomagają odkryć dziewczętom to, co dobre, wartościowe i piękne. Fotografia stanowi element terapeutyczny, gdyż pozwala każdej wychowance na indywidualne konstruowanie swojej tożsamości. Uczestniczki warsztatów uczą się nie tylko robić zdjęcia, ale ufać ludziom i nie oceniać ich po wyglądzie. Działania placówki spotykają się z pozytywnymi opiniami rodziców, którzy w większości uważają, że ich dzieci otrzymują w placówce indywidualne wsparcie” .